بررسی نقش محافظتی داروی گیاهی آیبروگست (stw۵) در جلوگیری از آسیب هیستوپاتولوژیکی بافت کبد ناشی از التهاب حاد در موش صحرایی

زمینه و هدف: آیبروگست با نام تجاری stw5 یک داروی شناخته شده گیاهی است که ترکیبات ثابتی از عصاره هیدرواتانولی 9 گیاه داروی مختلف را دارا می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات محافظتی این دارو در دوزهای مختلف بر روی آسیب هیستوپاتولوژیکی بافت کبد در رت های مبتلا به سپسیس در مدل تجربی clp انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 36 سر رت به 6 گروه (6 سر در هرگروه) تقسیم شدند: 1- گروه کنترل (sop)؛ 2- گروه clp؛ 3- گروه های تیمارclp+stw5  (دریافت کننده دوزهای 5/2، 5 و mg/kg.b.w10 از داروی stw5)؛ 4- گروه کنترل مثبت clp + ایندومتاسین (دریافت کننده دوزmg/kg.b.w 10 از داروی ایندومتاسین). داروی گیاهی stw5 و ایندومتاسین به صورت داخل صفاقی و بلافاصله پس از القای سپسیس به حیوانات تزریق شد. پس از 24 ساعت، حیوانات کشته شدند و بافت کبد آنها از نظر تغییرات هیستوپاتولوژیکی مورد مطالعه کمّی و کیفی قرار گرفت. تفاوت های بین داده ها با استفاده از تست واریانس و تعقیبی توکی تعیین شد و سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد تعداد نوتروفیل های نفوذ یافته و حاشیه نشین در بافت کبد، همچنین شاخص هیستولوژیکی شدت آسیب بافتی که در گروه clp افزایش یافته بود، پس از تیمار با داروی گیاهی آیبروگست بهبود نیافته است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، تزریق داخل صفاقی داروی گیاهی stw5 بلافاصله بعد از القای سپسیس، هیچ گونه تأثیری بر روی تعدیل پارامترهای هیستوپاتولوژیک آسیب بافتی کبد در مدل clp ندارد. کلید واژه ها: آیبروگست؛ التهاب؛ مدل سی ال پی؛ شاخص آسیب بافتی؛ کبد.